GENTLEMAN

Christi

Cytat:

Gentleman urodził się 19 kwietnia 1974. Dorastał w Kolonii jako najmłodszy z trójki rodzeństwa i tam też uczęszczał do szkoły. Wspólnie z bratem i siostrą od samego początku wychowywani byli w duchu konwencjonalno - religijnych podstaw. Przed jedzeniem odbywała się modlitwa, a regularne wizyty w kościele były czymś naturalnym i oczywistym. W wieku trzynastu lat po raz pierwszy zainteresował się stylem roots reggae. Poza tym został stałym słuchaczem i fanem Davida Rodigana, który jako jedyny w Niemczech prowadził program poświęcony muzyce reggae.

W 1992 roku, po ukończeniu siedemnastu lat, wykorzystał okres ferii i wziąwszy pieniądze, które zarobił w dorywczej pracy, poleciał na Karaiby. W trakcie sześciu tygodni uduchawiał się jamajską muzyką, która całkowicie zmieniała jego dotychczasowy styl życia. Zgłębiał tajniki Patois - jamajskiego języka narodowego, dokonywał pierwszych poważnych prób z mikrofonem. Od tej chwili rozpoczął swe nowe życie z muzyką reggae i dla niej. W następnych latach często podróżował na Jamajkę, która powoli stawała się dla niego drugą ojczyzną. W 1993 roku Soundsystem/Kollektiv zwany również Silly Walks Movement z Hamburga zaproponował Gentlemanowi wspólną trasę na następne pięć lat przez Niemcy i kraje ościenne. Gentleman tak wspomina: "Te pięć lat z Silly Walks było dla mnie pewnego rodzaju nauką pracy z mikrofonem i publicznością. Zmiana z MC w wokalistę poszła mi gładko, a występ z żywym zespołem był następnym, dużym krokiem" . Za niewielkie albo prawie żadne pieniądze pokazywał w małych klubach swoje możliwości i dzielnie wytrzymywał tysiące kilometrów w ciasnych, niewygodnych busach. Jego wrodzona odporność i zdolność do wytrzymywania tego wszystkiego w końcu się opłaciła. Zwrócił na siebie uwagę członków hip-hopowych zespołów Freundeskreis i Mellowbag, którzy razem z nim wydali później singiel "Tabula Rasa". W ten oto sposób po raz pierwszy uczynili swoje nazwiska znanymi szerokiej publiczności. Pełna sukcesów historia brnie jednak dalej... Gentleman podpisał w 1998 roku kontrakt z wytwórnią Four Music. Była to jedna z wielu złożonych mu atrakcyjnych ofert, ale świadomie zdecydował się na twórczą i artystyczną wolność, jaką dawała mu niezależna wytwórnia. Ceną, którą chętnie płacił za swój sukces i jednocześnie jedyną drogą tego sukcesu do gwarantowanych osiągnięć, była nieprzerwana trasa koncertowa i liczne występy na żywo. W późniejszym czasie do artysty dołączył utalentowany, jamajski wokalista Daddy Rings. Od wspólnych występów podczas trasy koncertowej po Niemczech wzięła swój początek ich wieloletnia współpraca. "Prawdziwy przyjaciel, ogromna inspiracja i genialny partner w pisaniu tekstów. Człowiek z niewiarygodnym poczuciem humoru. Pracujemy razem od lat i jeszcze wiele następnych lat przed nami" - Gentleman.

Pierwszy album Gentlemana pod tytułem "Trodin On" ukazał się w 1999 roku pod szyldem wytwórni Four Music i stanowił zapis wyjątkowej sesji nagraniowej w Kingston na Jamajce. Na płycie znalazło się wielu gości zarówno z Niemiec, jak i Jamajki (m.in. Jack Radics, Digital Diamond Crew, basista Killin Riddim Section). Album przyjęty z zachwytem i wysoko oceniany przez fachową prasę stanowił solidne i przekonywujące podłoże dla rozkwitającej kariery Gentlemana. Po wydaniu debiutanckiego LP Gentleman wziął udział w festiwalu FK Allstars-Tour, gdzie wystąpił razem z Freundeskreis, Afrob, Sékou, Déborah, Brooke Russel i Joy Denalane. Wszyscy wymienieni artyści wzięli później udział w nagrywaniu wspólnego albumu FK Allstars. Wtedy także po raz pierwszy został zaproszony na festiwal do Jamajki. Było to dla niego przekonywujące potwierdzenie jego rosnącej akceptacji i uznania jako międzynarodowego artysty reggae. Gentleman od zawsze chciał występować przed publicznością, przez co jego bardzo dynamiczne i pełne pozytywnej energii koncerty są z entuzjazmem przyjmowane przez fanów.

Upłynęło trochę czasu, zanim Gentelmen zabrał się do pracy nad następnym albumem. W ciągu 2001 roku Tilmann / bo tak naprawdę nazywa się GENTLEMAN/ parokrotnie podróżował na Jamajkę, aby powoli, ale z pewnością zestawić i nagrać utwory do swojego drugiego albumu - "Journey To Jah". W między czasie urodził się także jego pierwszy syn. O sesji nagraniowej mówi: "Journey To Jah jest rodzajem kroniki. To po prostu niekończąca się podróż do Boga. Jest w niej coś wiecznego, co dokładnie oddaje sens krążka. Ważne było dla mnie, by płyta miała specyficzny wątek i jest nim roots reggae. Roots reggae jest dla mnie muzyką raczej ręcznej roboty - to muzyka z kapelą, instrumentami i improwizacją. Dla mnie prawdziwym spełnieniem było to, że w trakcie nagrywania mogłem pracować z wieloma wielkimi dla mnie artystami, muzykami i producentami." "Leave Us Alone", pierwszy singiel z powstającego albumu, ukazał się w marcu 2002 z dołączonymi fragmentami występów na video podczas letniego festiwalu, które zostały zagrane na Heavy Rotation. Pod koniec 2001 roku Killin Riddim Section postanowił po długim, intensywnym i owocnym pod względem pracy czasie, po dziesięcioleciu współpracy i partnerstwa, rozstać się z Tilmannem. Na początku 2002 roku wszystko się wykrystalizowało. Właściwie tylko The Far East Band z Leipzig, pięcioosobowa grupa stanowiąca wzór dla jamajskich jak i niemieckich artystów, wchodziła w rachubę jako następca Killin Riddim Section. "Kiedy potrzebowałem nowego zespołu, The Far East Band był dla mnie oczywistym wyborem." - mówi Gentleman. W ten oto sposób powstał zespół, w skład którego poza Gentlemanem weszli: Matcher, Marco, André, Wendy, Johanna oraz perkusista Dread. Do grupy dołączyły także dwie nowe wokalistki: Mamadee i Tamika. "Journey To Jah"; ujrzał światło dzienne 25. marca 2002 roku i sprzedał się w nakładzie ponad 130 000 egzemplarzy. "Journey To Jah" został wysoko oceniony nie tylko przez krytyków i fachową prasę muzyczną, lecz również przez czasopisma oraz gazety codzienne i młodzieżowe. Artysta stworzył doskonały LP z udziałem pierwszorzędnych muzyków i producentów. Gościnne udziały takich gwiazd, jak chociażby Bounty Killer, Capleton, Luciano i Mikey General na długo zapadną w pamięć nie tylko fanom, lecz także samemu Gentlemanowi. Po premierze albumu muzycy wyruszyli w europejską trasę Journey To Jah 2002.

W lutym 2003 roku, pomimo bardzo silnej konkurencji ze strony różnych hip-hopowych grup (m.in. Massive Töne), Gentleman stoczył zwycięską walkę z najważniejszymi i najbardziej popularnymi o trofeum niemieckiego biznesu muzycznego w kategorii najlepszy artysta HipHop/Soul/R'n'B/Reggae. Odbierając w pełni zasłużoną nagrodę, artysta dziękował wszystkim tym, którzy przez cały ten czas byli najbliżej niego. W marcu ukazał się trzeci singiel z płyty "Journey To Jah" do utworu "Runaway". Na EP-ce można było usłyszeć również niepublikowane dotąd nagrania. W tym samym roku czytelnicy Riddim Magazins wybrali Gentlemana na pierwszym miejscu w kategoriach "niemiecki artysta" i "najlepszy występ". W kategorii "narodowa piosenka" na drugiej pozycji uplasował się "Dem Gone", na czwartej "Leave Us Alone", natomiast na szóstej "Runaway". Zaplanowana na marzec trasa koncertowa Runaway, prowadząca przez Niemcy, Szwajcarię i Austrię odbyła się ponownie ze specjalnym, gościnnym udziałem Daddy Rings. Tym razem hale, w których przyszło grać muzykom, pod względem wielkości były jeszcze raz większe od tej w Berlinie mieszczącej ponad 3 400 fanów. Trzecia trasa wysprzedana w ciągu roku osiągnęła swój punkt kulminacyjny podczas dwóch następujących po sobie koncertach w kolońskim klubie, które zostały zarejestrowane w postaci podwójnego albumu na żywo. Płyta zatytułowana "Gentleman and the Far East Band" miała swoją premierę na początku września 2003 roku i ukazała się na CD, DVD i winylu. "Koniecznie chciałem nagrać płytę na żywo właśnie dlatego, że dajemy tak dużo koncertów. Taki materiał na żywo jest prezentem dla fanów, dla mnie i dla kapeli" mówi Gentleman. Koncertowy album znalazł się na 15 miejscu najlepiej sprzedających się płyt w Niemczech.

Za prawdziwe reggae Gentleman uważa utwory świadome i twórcze. Takie, które opowiadają o miłości, złośliwości, pobożności i szczerości. Są inspiracją i motywacją dla niezaspokojonej chęci życia i poszukiwań boga. Stawia inne religie w pobliżu chrześcijaństwa w swej konwencjonalnej formie. Jego wartości są uniwersalne i przekraczają religijne i kulturowe granice. Jak sam mówi: "Nie mogę pisać piosenek na takie tematy, jak bieda i getto. Potrafię zaśpiewać o czymś, co widziałem. Wychowałem się w dobrej rodzinie i nie wiem, co to znaczy getto. Jeszcze nigdy nie miałem broni w ręku i nie potrafię pisać o czymś, czego nie przeżyłem. Oprócz tego stwierdziłem, że chcę pisać teksty, które będę mógł zaśpiewać mojemu synowi za dziesięć lat, i które mają jakiś sens. Jest tak, że nigdy już nie da się cofnąć tego, co się kiedyś stworzyło. Materiał już na zawsze zostanie na płycie i ludzie zawsze będą mogli powiedzieć: hej, co za gówno wtedy zrobiłeś. Dlatego zawsze upłynie trochę czasu, zanim w końcu stwierdzam, że chcę nagrać jakiś utwór. Nigdy nie robię czegoś pochopnie." Wybranym przez niego językiem jest pochodzący z Jamajki patois - krzyżówka angielskiego i hiszpańskiego z elementami afrykańskiego, a będący językiem narodowym Jamajki. Piosenki Gentlemana opowiadają o nadziei, miłości, pokoju, jedności i przynależności. Przypominają nam o tym, że powinniśmy być wdzięczni za dar życia.

Ema

Gentleman jest odskocznią od normalnego reggae. Jego roots jest poezyjny i tym właśnie się jego muzyka charakteryzuje. Był niedawno w Polsce na One Love, niestety nie udało mi się dotrzeć ;(

Asia

Ostatnio zaczęłam słuchać jego piosenek Smile

Pokochałam jego głos, słuchając go można zupełnie odpłynąć, jest wyśmienity! Popieram Cię Ema Smile

MassaCraa

też zaczęłam go słuchać i pokochałam Empress <3

Dancehall Queen

kocham jego utwory. Są takie poezyjne.
Tak Empress jest zaje****

Ema

A moja ulubiona to 'Celebration' Wink

Asia

moja to "Intoxication" Very Happy

Ema

No w sumie to też jedna z moich ulubionych. Ale gentleman chyba nie ma żadnego dancehallu, co? A przynajmniej nie słyszałam nigdy.

dreamer

Pół.Żartem

A ja kocham True Love < 333

Ema

Niedawno Gentleman wydał nową płytę. Posłuchałam kilku kawałków i jest tak pół na pół. Niby wszystko ok i wgl ale jednak mam sentyment do jego starych kawałków.

Karlajn

A może mi ktoś podać stronę, z której mogłabym ściągnąć jego kawałki? ; )

Kajojaa .

It no pretty <3
Uwielbiam go ; ]]]]

MassaCraa

szukam tej jego płyty i... niii mo. ale na allegro licytuję ^^

rasta z miasta

Lubię!
Lion jest fajny. ^

W ogole to on jest przystojny. ;>